Ik sta voor een enorme artificiële wand. Meer dan vijftien meter hoger zie ik de laatste greep. Daar moet ik heen. Als ik die greep weet te fixeren behoor ik tot de beste jeugdklimmers van de wereld. De top betekent finale. Die gedachte moet ik echter snel uit m’n hoofd zetten. Klimmen is ultieme focus. Het kleinste foutje zorgt er al voor dat je valt. Je hebt maar één kans, als je die verpest is het voorbij. Om in een toestand van opperste concentratie te komen speel ik een filmpje af in m’n hoofd. De wand is nu niet meer van plastic, maar van rots. Ik ben buiten in de natuur. Om me heen hoor ik de vogels fluiten en op de achtergrond kabbelt een riviertje. Soms hoor ik het geluid van metaal dat tegen elkaar slaat; andere klimmers die met hun materiaal in de weer zijn.
Ik sta niet meer op de grond, maar ik hang aan een rots, vijftien meter boven de grond. Even kijk ik om me heen en geniet van de omgeving, terwijl ik me opmaak voor de laatste paar meter naar de top.

Dan ben ik weer terug in de klimhal. Het is mijn beurt. Nu moet het gebeuren.

Ik pak de begingrepen vast en til m’n voeten van de grond. Vloeiend klim ik omhoog.
Met m’n gedachten ben ik bij de bewegingen. Ik voel precies aan hoe ik mijn lichaam moet bewegen en vind zo vanzelf de weg richting de top. Ik heb de ultieme focus te pakken. M’n hoofd is leeg en ik ben helemaal vrij van belemmerende gedachten.
Alleen de bewegingen die ik nu moet maken tellen mee. Vorige passen ben ik al vergeten en met de komende passages ben ik nog niet bezig. Voor ik het weet hang ik aan de eindgreep. Top, dat betekent finale. Ik hoor tot de beste jeugdklimmers van de wereld!

De meeste wedstrijdsporters zullen je kunnen vertellen hoe moeilijk het is om die zogenaamde flow te pakken te krijgen. Dat mentale deel is cruciaal. Je hebt volledige controle, maar tegelijk ook rust en ontspanning nodig om een optimale prestatie te kunnen leveren. Het merendeel van de wedstrijden loopt het allemaal niet en zitten je gedachten je in de weg. Voor mij is dat echter het gene wat de wedstrijdsport zo mooi maakt. Je streeft naar perfectie en die perfectie vind je zelden. Soms kan dat frustrerend zijn. Maar die enkele keer dat alles wel perfect loopt, wanneer je optimaal gefocust bent en de flow te pakken hebt, geeft dat een enorme kick. Op zo’n moment weet je waar je voor traint. Je weet dan dat alle moeilijke moment tijdens wedstrijden en trainingen het helemaal waard zijn geweest. Ik kan me een leven zonder sportklimmen niet voorstellen en ik weet zeker dat ik nog jaren lang hard zal werken voor die spaarzame momenten die de sport voor mij zo mooi maken.