Bobbie Traksel - profwielrenner sinds 2000
Bobbie Traksel zit al vanaf zijn 6e op de racefiets. Op zijn 12e besloot hij dat hij wielrenner ging worden en sindsdien heeft hij er alles aan gedaan om zijn droom te realiseren. Nu op zijn 29ste is hij al 11 jaar beroepsrenner en fietst hij bij LandbouwKrediet.
|
Pagina Wielrennen
|
Ploegen en prestaties van Bobbie Traksel als beroepsrenner:
Ploegen waar Bobbie Traksel als beroepsrenner heeft gereden:
- Rabobank
- Mr.Bookmaker
- Unibet
- Palmans
- Vacansoleil
- LandbouwKrediet
In 2008 van Bobbie gedurende een maand de beste van Europa in de UCI Europe tour.
|
Mooiste prestaties van Bobbie Traksel:
Winnaar in bijvoorbeeld:
- Kuurne-Brussel-Kuurne
- Veenendaal-Veenendaal
Ritwinnaar in bijvoorbeeld:
- Ster Electro tour
- Sachsen tour
- Olympia’s tour
|
Bobbie Traksel in een sprint
Ik ben op mijn 6de jaar begonnen met wielrennen bij de plaatselijke wielervereninging. Na de basisschool besloot ik dat ik wielrenner wilde worden en ben er alles voor gaan doen om dat te bereiken. Al snel behoorde ik tot de Nederlandse top.
Als jongste renner in de Nederlandse geschiedenis kreeg ik op mijn 18e een profcontract bij Rabobank. Geweldig natuurlijk maar er is een heel groot verschil tussen de organisatie bij de profs en de organisatie in alle andere categorieën. In mijn jeugdjaren in het wielrennen werd ik van alle kanten geholpen. Op het moment dat ik de stap zette naar de profs, stond ik er ineens helemaal alleen voor.
Niet alleen moest ik zelf zorgen voor zaken als trainingsschema, voeding en afstelling van mijn fiets. Maar ook als er een trainingskamp in Spanje werd georganiseerd moest je zelf voor het ticket zorgen. Niet erg, maar de eerste keer wel even wennen. De ploegleider spreekt een tijd af om op Schilphol te verzamelen. Je bent er keurig op tijd, je vraagt je ticket aan de ploegleider en iedereen staat je heel vreemd aan te kijken :).
Fietsen bij de profs is het runnen van een eenmanszaak met maar één product in de etalage: jezelf. De organisatie is tegenwoordig gelukkig bij de meeste ploegen veel beter. Je kunt je weer meer op het zo hard mogelijk fietsen concentreren.
Ik heb tot heden in mijn carrière een paar keer flinke pech gehad van betrokkenheid bij niet meer te ontwijken valpartijen tot tekenen bij een spookploeg. Ik ben erachter gekomen hoe ik moraal houd en steeds weer bereid ben er opnieuw tegenaan te gaan. De belangrijkste drijfveer voor mij is de liefde voor de sport. En het heeft mijn in mijn voorlopig 11 jaar beroepsrenner zijn al veel mooie tijden opgeleverd!
|